2de volledige dag
Door: frankcraeghs
Blijf op de hoogte en volg Frank
04 Juli 2011 | Spanje, Madrid
Vandaag weer veel beleefd en 'gaan uitstappen'; waarover ik ook woensdag - de 1ste vrije dag uit't programma - plan dieper opin te gaan (zoals ook over de rest).
Gisteren, zondag hebben we nog de nabijgelegen heuvel beklommen. Was eigenlijk vergelijkbaar met een ware 'off track wandeling'. En hier bemerkte men nav. het geklauter, oh ramp, dat ik wel eens wat 'durf' te wankelen en dus evenwichtsstoornissen 'vertoon'.
Die avond zijn we ook gezamelijk op restaurant gaan eten; maar bij't terugrijden kon ik me niet zo onmiddellijk oriënteren hóe we nu ('s avonds) terug moesten.
De volgende morgen, maandag dus, klopte Ralph vóór het vertrek naar Masca, aan op mijn slaapkamerdeur. Er was immers lichte paniek uitgebroken. Ralph kwam me - aarzelend - meedelen dat na druk over en weer gecommuniceer met Sunwave in Hamburg, ik dan toch maar geen auto zou mogen besturen wanneer er medereizigers in de auto zaten; zo had Sunwave volgens Ralph 'besloten'.
Later vernam ik van de reisbegeleider dat't de duitse was geweest die eerder bij mij in de Toyota werd ingedeeld, die had gejammerd of geklaagd bij Ralph, de reisbegeleider. Vrijdag, de voorlaatste dag in Tenerife, na een week van frustraties (ja, toch een beetje), heb ik dan een e-mail vanuit't hotel naar Sunwave gestuurd om aan te klagen dat ze hadden besloten wat ze besloten hadden.
Maar goed; bovenop deze nabijgelegen heuvel dus, die't meest zuidoostelijk gelegen punt van Tenerife markeert, was't extreem winderig. Iedereen moest zijn 'lichaamsdelen' stevig omklemmen, om verlies te verhinderen.
Bij de afdaling namen zij die dat wilden een andere route heuvelafwaarts om te kunnen gaan snoepen in't wijdse golfslagbad die de branding op die plek vormde.
Vandaag hebben we dus de 1ste verre trip gemaakt; nl. met de auto naar Masca, Garachico.
Onderweg langs de rotshellingen deden de wegen me denken aan de bergwanden in China. Verschil was hier wel dat er grotere stenen blokken liggen op de plek waar de weg overgaat in een afgrond. Zodat je als bestuurder toch wel wat beter beschermd bent.
Maar voor de zwitserse Stefanie, die de auto bestuurde als een volatiele berggeit, behoort zo'n tripje tot haar dagelijkse 'werkverkeerkost'.
Die avond hebbend we in't hotel gedineerd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley