...

Op dit moment is't hier 18u32 en zit ik in een of ander cafe in Yangshuo. Daarnet wou ik een groot internethuis, -verdieping, -voorziening binnengaan om mijn reisverslag verder te zetten, maar op dergelijke plekken heb je hier een geldig , waarschijnlijk Chinees identificatiebewijs nodig en vermits ik mijn Belgische identiteitskaart niet meer bezit en momenteel mijn reispas zich nog in het 'friendship'hotel bevindt waar we rond 14u ingecheckt zijn, heeft iemand me naar een nabijgelegen internetcafe geleid (waar het dienstertje me daarnet mijn bestelde mangomilkshake aflevert).
Vanaf het verblijf in Kunming, ook weer een provinciehoofdplaats dacht ik, hebben we een binnenlandse vlucht gehad (precieze plaatsnaam van bestemming moet wel op het vliegticket vermeld staan (dat ik echter vermoedelijk niet meer bezit)). Hoedanook, wat volgde was een prachtige rit per minibus naar de Longji-rijstterassen. We verbleven in een - wel op Nederlanders afgestemd gasthuis -hotel in het dorpje Ping An (toevallig ook de naam van die - vanwege de kredietcrisis en de daaropvolgengde overname van Fortis door BNP Paribas - schadelijdende chinese verzekeringsmaatschappij die zich even voor het debacle bij Fortis ingekocht had). Een rit door de bergen met mooie uitzichten! Na herhaaldelijk overigens naadloos opeen aansluitend overstappen, belandden we op een punt van waaruit we te voet verder de berg op moesten. De plaatselijke vrouwtjes zullen er wel voor een deel een broodwinning van gemaakt hebben om de bagage van de per bus aanlandende reizigers mbv. grote manden die op hun rug zijn vastgebonden, voor een 15' durende klim naar boven te versjouwen. Het begon al te schemeren en het vrouwtje dat opeens met mijn hand- en hoofdbagage ervandoor was, probeerde ik te achtervolgen, waar ik moeilijk in slaagde. Het dorpje zou je kunnen vergelijken met paalwoningen van een indianenstam alleen maakte het water nu plaats voor steeds hoger gelegen rotsen. Eens de bagage toch veilig boven was geraakt (wat had je gedacht, konden sommigen vooraf gezegd hebben) en de kamers verdeeld waren (lees; iedereen even de tijd had om zich op te frissen adhv. een douche) ging een zich steeds duidelijker afscheidend groepje jongens (vergezeld door een toch wat avontuurlijk ingestelde dame) nog een hapje eten in een naburig restaurant. Daarvan teruggekomen werden er door ons nog 2 flessen rode wijn soldaat gemaakt. Waarna ik altans ging slapen ... 's Anderendaags vroeg ontbijt gehad alvorens ong. diezelfden van 'gisteren' zich waagden aan een solo-verkenning van de omgeving. Jongens, wat een tocht. We verslikten ons wat in de omgeving en in de geschatte of verwachte loopafstanden, maar hebben wel de mooiste plaatjes van rijstterrassen en landschap kunnen maken. We werden tot vervelens toe vergezeld door van die plaatselijke vrouwtjes die ons veelvuldig op allerlei eettoestanden en rustmomenten uitnodigden (om een cent te verdienen). Tot we ergens een moeilijkere afdaling maakten (waarvan nog een heerlijke foto getuigt (die jammer genoeg niet door mij geschoten kon worden ;-) )). En het enig overgebleven vrouwtje ons niet meer achtervolgde. Na lang wandelen - de tijd begon een beetje te dringen op deze ware 'off track'wandeling - bereikten we toch een asfaltweg (overigens onder aan andere berg) en werden we na een kwartiertje, halfuurtje opgepikt door een voorbijrijdend, ons genadig busje dat o.a. naar de dichtstbijgelegen halte reed waar we, na een beetje wachten, toch aansluiting vonden in een passerend ander busje dat ons in de tegenovergestelde maar goede richting terug naar Ping An bracht. Daar opnieuw overstappen op een minivan die de berg opreed, alweer die verplichte 15' ons omhoog worstelen, alvorens we toch 'thuis' arriveerden en uiteindelijk niet meer zo uitbundig en feestelijk als de dag voordien afsloten ... Vandaag dan om 9u al vertrokken hiernaartoe. Yangshuo, een toch flink zuidelijk gelegen stad, noemt onze thuishaven zich voor drie nachten. We logeren in het 'friendshipshotel', een keurig uitziende plek goed in't centrum van Yangshuo gelegen. Waar er voldoende, voor buitenlandse sites echter soms niet altijd bereikbare, internetp.c.'s staan. Dat zou aan de diverse providers liggen, want 'op straat' lukt het dus va(a)k(er) wel? Onderweg scheelde er iets aan de aandrijfriem die als nutteloos werd verwijderd. Vermoedelijk aan 40 per uur sjokten we verder totdat we aan vlol tankstation konden overstappen in een ons opwachtend busje. De bagage zou in het tragere busje blijven, waardoor ik op dit eigenste moment toch een beetje gespand ben om dadelijk mijn 'nieuwe Fantasiakoffertje' in armen te kunnen sluiten.
De laatste halte van het verblijf zal Ghangzhou zijn, een grote stad, o.a. waarover het prettig lezen is in reisgidsen zoals 'de lonely planet'.